در آغاز دهه 70 محققان به دنبال بررسی نحوه تاثیرپذیری مغز در برابر مواد مخدر نظیر هروئین و مورفین بودند. آن ها دریافتند که مخدرها با گیرنده های سلول هایی تعامل می کنند که در مغز و نخاع شوکی به فراوانی یافت می شوند. هنگامی که این مخدرها توسط گیرنده ها جذب می شوند، سبب کاهش و یا بلوکه شدن انتقال سیگنال های درد در بدن می گردند. اما سوال این جا بود که چرا گیرنده هایی مخصوص مخدرها در بدن وجود دارند؟ محتمل ترین پاسخ این سوال این است که بدن می بایست شامل موادی شبیه به مخدرها باشد که به صورت طبیعی در بدن تولید می شوند.