قشر مغز به چهار بخش تقسیم می شود که این بخش ها را لوب (Lobe) یا قطعه می نامند. لوب پیشانی، لوب آهیانه، لوب گیجگاهی و لوب پس سری هر کدام کارکردهای خاص خود را دارند.
لوب پیشانی (Frontal Lobe)
لوب پیشانی در جلوی مغز قرار دارد و با استدلال، شناخت سطح بالا و زبان بیانی ارتباط دارد. کرتکس حرکتی در انتهای لوب پیشانی و در نزدیکی شکنج میانی قرار دارد. این ناحیه اطلاعات را از نقاط گوناگون بدن دریافت کرده و دستورات حرکتی را به اعضای بدن صادر می کند. آسیب به لوب پیشانی می تواند منجر به تغییراتی در عادات جنــسـی ، رفتارهای اجتماعی، توجه، اخلاقیات، هوش و همچنین افزایش ریسک پذیری شود.
لوب آهیانه (Parietal Lobe)
لوب آهیانه در بخش میانی مغز قرار دارد و با پردازش اطلاعات حسی نظیر فشار، تماس و درد ارتباط دارد. ناحیه ای از مغز که به کرتکس یا قشر حسی تنی (somatosensory cortex) معروف است، در لوب آهیانه قرار داشته و به دریافت و پردازش اطلاعات حسی بدن می پردازد. آسیب به لوب آهیانه می تواند منجر به مشکلاتی در حافظه کلامی، پردازش حسی و زبان گردد.
لوب گیجگاهی (Temporal Lobe)
لوب گیچگاهی در پایین ترین بخش مغز قرار دارد. این لوب دربرگیرنده قشر شنوایی اولیه است که در تفسیر اصواتی و جملاتی که می شویم تاثیر گذار است. همچنین هیپوکامپ نیز در لوب گیجگاهی قرار دارد که نقشی کلیدی در تثبیت اطلاعات در حافظه دارد. آسیب به لوب گیجگاهی می تواند منجر به اختلال در حافظه، درک گفتار و مهارت های زبانی گردد.
لوب پس سری (Occipital Lobe)
لوب پس سری در بخش انتهایی مغز قرار دارد و با درک محرک ها و اطلاعات بصری ارتباط دارد. کرتکس یا قشر بینایی اولیه (primary visual cortex) که اطلاعات دیداری را از شبکیه چشم دریافت و تفسیر می کند، در لوب پس سری قرار دارد. آسیب به لوب پس سری می تواند منجر به اختلالات دیداری، نظیر اشکال در تشخیص اشیاء، ناتوانی در تعیین رنگ ها و یا مشکل در بازشناسی کلمات شود.
