ایران و زندگی روزمره

۳ مطلب در خرداد ۱۳۹۴ ثبت شده است

شنبه, ۹ خرداد ۱۳۹۴، ۰۱:۲۵ ق.ظ سروش
لوث مسئولیت و اثر تماشاگر

لوث مسئولیت و اثر تماشاگر

سیزدهم مارس 1964 کیتی جنوویس بیست و هشت ساله هنگام بازگشت از محل کار خود با ضربات متعدد چاقو به قتل رسید. حدود ساعت 3:15 شب جنوویس که خودروی خود را در فاصله ی اندکی از خانه اش پارک کرده بود، به سمت خانه به راه افتاد اما در راه با وینستون موزلی رو به رو شد. او که به شدت ترسیده بود شروع به دویدن به سمت خانه کرد، اما موزلی که سریع تر از او بود موفق شد دو ضربه چاقو به پشت جنوویس بزند. جنوویس فریاد می کشید و کمک می خواست. یکی از همسایگان از پشت پنجره فریاد می کشد او را رها کن. موزلی فرار می کند و جنوویس در حالی که به شدت مجروح شده به آرامی به سوی آپارتمانش می رود، اما با در بسته روبه رو می شود و به دلیل زخم شدید بر روی زمین می افتد و درخواست کمک می کند. 10 دقیقه بعد موزلی بار دیگر بر می گردد و این بار پس از درگیری با جنوویس با ضربات متعدد چاقو او را به قتل رسانده و فرار می کند.

ادامه مطلب...
۰۹ خرداد ۹۴ ، ۰۱:۲۵ ۱۱ نظر موافقین ۳ مخالفین ۰
سروش
شنبه, ۲ خرداد ۱۳۹۴، ۰۱:۱۰ ق.ظ سروش
آزمایش زندان استنفورد

آزمایش زندان استنفورد

سال 1971 فیلیپ زیمباردو استاد روانشناسی اجتماعی دانشگاه استنفورد دست به انجام یکی از مشهورترین آزمایش های کلاسیک روانشناسی زد. او که پیش از این با استنلی میلگرام همکلاس بود، تصمیم گرفت تا در امتداد آزمایش فرمانبرداری میلگرام، به بررسی تاثیر شرایط محیطی بر رفتار افراد در زندان بپردازد.

او به دنبال بررسی این مسئله بود که اگر افرادی سالم را در محیط شبیه سازی شده زندان قرار دهد، آن ها چگونه رفتار می کنند. زیمباردو در مورد این آزمایش این طور توضیح داد: فرض کنید شما کودکانی دارید که از نظر روانی و فیزیکی در سلامت کامل قرار دارند و قرار است به محیطی روند که شبیه به زندان است و برخی از حقوق مدنی آن ها پایمال خواهد شد. این افراد خوب در چنین محیط شیطانی و بدی چگونه رفتار خواهند کرد؟ آیا خوبی در آن ها پیروز خواهد شد؟

ادامه مطلب...
۰۲ خرداد ۹۴ ، ۰۱:۱۰ ۱ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰
سروش
جمعه, ۱ خرداد ۱۳۹۴، ۱۲:۰۰ ق.ظ سروش
اثر زایگارنیک

اثر زایگارنیک

در دهه 1920 روانشناسی روسی، بولما زایگارنیک ( Bulma Zeigarnik) که به رستورانی اتریشی رفته بود با پدیده ی جالبی رو به رو شد. او متوجه شد که پیشخدمت ها به طرز خارق العاده ای تمامی سفارشات مشتریان را حفظ می کنند و بدون نوشتن سفارش ها تا زمانی که غذای مشتریان آماده شود، سفارشات از ذهن آن ها خارج نمی شود. اما نکته ی جالب برای زایگارنیک این بود که با فاصله ی کوتاهی از تحویل غذا، همه چیز از ذهن آن ها پاک می شود. به نظر نمی رسید که آن ها دائما در حال تکرار کردن سفارش برای به یاد داشتن باشند و مهم تر از آن اساسا به نظر نمی رسید تلاشی مستمر به خرج دهند.

ادامه مطلب...
۰۱ خرداد ۹۴ ، ۰۰:۰۰ ۲ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
سروش