انسان اساسا اشتباه می کند. شروع بخش به زبان آدمی زاد هم احتمالا اشتباه باشد، با این حال گاهی اشتباه کردن لذت بخش است وگرنه دلیلی برای این همه اشتباه و تکرار آن نبود. به زبان آدمیزاد قرار است بخشی متفاوت از سایر مطالب گودو باشد. نوشته هایی بی هدف پیرامون هر چیز و " به زبان آدمیزاد ". چیزی شبیه نوشته های روزانه، چیزی شبیه تفکرات شخصی، نوشته های شخصی و یا هر اسم دیگری. و اما چرا به زبان آدمیزاد؟. صادقانه باید بگویم حتی در این زمینه هم انسان خلاقی نیستم. به زبان آدمیزاد برگرفته از مقاله ای است از برتراند راسل:
مثلا این جمله را در نظر بگیرید که ممکن است در نوشته ای در باب جامعه شناسی بیابید: « افراد انسانی از رفتار ناپسند کاملا برکنار هستند، منتها فقط در صورتی که شرایط لازم معینی، که جز در نسبت کمی از موارد واقعی فراهم نمی شود، بر اثر حصول توافق دشواری بین اوضاع مساعد، خواه فطری و خواه محیطی، اتفاقا منجر به تولید فردی شود که در او بسیاری از خصایص به نحوی که از لحاظ اجتماعی مفید است از حد عادی منحرف شده باشد »
حالا بگذارید ببینیم این جمله را می توان به زبان آدمیزاد ترجمه کرد یا نه. من این را پیشنهاد می کنم: « همه آدم ها، یا تقریبا همه آدم ها رذلند. آن هایی که رذل نیستند هم از حیث نسبت و هم از حیث تربیت بخت بلندی داشته اند. »
این جمله هم کوتاه تر است و هم فهمیدنش آسان تر، و درست همان مطلب جمله قبلی را هم بیان می کند. ولی متاسفانه باید بگویم که هر استادی اگر به جای جمله اول جمله دوم را به کار ببرد، از دانشگاه بیرونش می کنند! ( چگونه می نویسم، برتراند راسل، ترجمه نجف دریابندری)
...
