گودو کیست؟

مقاله ای از جفری میلر:

نمایشنامه ابزورد ساموئل بکت، به دلایل گوناگون ذهن بی شمار خواننده، نویسنده و منتقد را درگیر تفسیر خود کرده است. بکت (Beckett) از دیگران خواسته تا چیزی به نمایشنامه اش نیفزایند و برداشت های شخصیشان را در این نمایشنامه نگنجانند، با این حال این خواسته نمی تواند جلوی دیگران را بگیرد. صدها نظریه درباره نمایشنامه در انتظار گودو ساخته شده است که همه آن ها می توانند درست باشند. نمایش تنها آن چیزی است که شما در اثر ارتباط نیمه هشیار خود و نمایشنامه برداشت می کنید.

یکی از تفاسیر نمایشنامه در انتظار گودو (waiting for godot) که بسیار مورد استقبال قرار گرفته است، تفسیر اگزیستانسیالیستی است. شواهد بسیاری در تایید این دیدگاه وجود دارد. جنبش اگزیستانسیالیسم که از میان تجربیات جنگ جهانی دوم زاییده شد، بر روی بزرگانی چون بکت، کامو، سارتر و یونسکو تاثیر گذاشته است. اگزیستانسیالیسم همچنین تحت تاثیر نوشته های هگل، شوپنهاور و نیچه است. فلسفه اگزیستانسیالیم را می توان در این جمله جمع کرد: چگونه کسی می تواند در دنیایی عاری از هدف، هنجار و دستورات الهی خود را با وجودش وفق دهد؟

نخستین و مهمترین چیزی که ما را به سمت چنین برداشتی ( برداشت اگزیستانسیالیستی) می برد، عنوان این نمایشنامه است. در انتظار گودو. گودو کیست؟

جنبش سینمایی دگما 95

دگما 95 جنبش سینمایی است که در سال 1995 توسط دو کارگردان دانمارکی، لارس فون تریر و توماس وینتربرگ بنیان گذاشته شد. آن ها مانیفست دگما 95 و پیمان پاکدامنی ( vow of chastity ) را نوشتند که شامل قوانینی در فیلم سازی بود. این قوانین به دنبال احیای ارزش های سنتی نمایش نظیر داستان، بازیگری و ساختار بود تا شاید سینما از زیر بار قدرت تکنولوژی و افکت های به کار رفته در استودیوها خارج شود. بعدها کارگردانان دیگری نظیر کریستین لورینگ و سورن جکابسون نیز به دگما 95 پیوستند. مانیفست داگما 95 شامل 10 قانون است:

1. فیلم برداری باید در لوکیشن واقعی انجام گیرد. وسایل و تجهیزات نباید به صحنه اضافه شوند ( در صورتی که برای فیلم برداری به تجهیزات و داربست نیاز ضروری وجود داشته باشد، باید لوکیشنی انتخاب شود که تجهیزات از ابتدا در آن جا وجود داشته اند).

2. هرگز نباید صداگذاری بر روی تصاویر صورت گیرد و بالعکس ( موسیقی تنها در شرایطی مجاز است که واقعا در صحنه اجرا شود).

3. باید از دوربین رو دست استفاده شود. هر گونه حرکت و یا سکون دوربین که با دست انجام گیرد مجاز است.

4. فیلم باید رنگی باشد. نورپردازی های خاص مجاز نیست ( در صورتی که نور کافی برای فیلم برداری وجود نداشته باشد، فیلم برداری باید متوقف شود و یا یک لامپ به دوربین متصل شود).

5. استفاده از اپتیک و فیلتر ممنوع است.

6. فیلم نباید شامل هیچ گونه صحنه و عمل صوری باشد ( قتل، اسلحه و غیره نباید در فیلم وجود داشته باشد).

7. استفاده از موقعیت های زمانی و مکانی بیگانه و غیرواقعی ممنوع است ( بدین معنا که فیلم باید در مکان حاضر و زمان حال اتفاق افتد).

8. فیلم های مربوط به ژانرهای خاص غیر قابل قبول هستند.

9. فرمت (قطع) فیلم ها باید 35 میلیمتری آکادمی باشد.

10. نام کارگردان نباید در ابتدا و انتهای فیلم ذکر شود.

فاصله گذاری برشتی چیست

فاصله گذاری که اثر بیگانگی و یا a-effect نیز خوانده می شود، ایده محوری نظریه دراماتیک برتولت برشت، نمایشنامه نویش و کارگردان تئاتر است. فاصله گذاری شامل استفاده از تکنیک های مختلف به منظور ایجاد فاصله احساسی میان تماشاگر و اثر هنری است. بدین منظور با استفاده از روش هایی برای یادآوری تصنعی بودن نمایش، اجازه ایجاد رابطه احساسی میان تماشاگر و اثر نمایشی داده نمی شود.

 

برخی از روش های به کار رفته در فاصله گذاری شامل موارد زیر هستند:

 

• استفاده از زیرنویس در فیلم ها و یا ظاهر شدن تصاویر بر روی پرده
• خارج شدن بازیگران از نقش خود و صحبت مستقیم با تماشاگر
• خواندن آواز و یا ارائه توضیح در مورد تئاتر
• استفاده از نوع خاص طراحی صحنه که در آن با استفاده از نور و یا طناب ها، تماشاگر دائما از این امر که شاهد یک تئاتر _ غیر واقعی _ است آگاه می شود.

 

بنابراین این امر که تماشاگر تا چه حد با شخصیت های نمایش همذات پنداری کرده و یا در نمایش غرق! شود در این روش کنترل شده و در نتیجه تماشاگر آگاهانه درک می کند که آن چه می بیند، انعکاسی از واقعیت در نمایش است.

 

به عقیده برشت فاصله گذاری نه تنها روشی زیبایی شناسانه است، بلکه می بایست از آن به عنوان وظیفه و ماموریت تئاتر یاد کرد. برشت که علاقه خاصی به فلسفه هگل، مارکس و تئوری خرق عادت ( آشنایی زدایی ) ویکتور اشکلوفسکی داشت، فاصله گذاری را به عنوان روشی برای کمک به تماشاگران جهت درک روابط پیچیده میان رشد تاریخی و روابط اجتماعی به شمار می آورد. برشت با طراحی صحنه هایی که عجیب و یا غیر معمول بودند، تلاش کرد تا به تماشاگران نقشی فعال در تولید اثر هنری ببخشد. در واقع تلاش برشت بر این بود که تماشاگر مجبور شود در ذهن خود در مورد محیط تصنعی نمایش سوال کرده و از خود بپرسد هر کدام از المان های نمایش چه ارتباطی با رویداد های زندگی واقعی دارند. با استفاده از این روش ( فاصله گذاری) او امیدوار بود تا تماشاگران از بعد احساسی از نمایش فاصله بگیرند و به دنبال پاسخی منطقی بگردند.

معرفی کتاب از چیزهای بی مصرف

از چیزهای بی مصرف

( یادداشت هایی در باب هنر)

نویسنده: امید مهرگان

ناشر: انتشارات گام نو

چاپ اول:1390

تئاتر ابزورد

تئاتر ابزورد یا ابزوردیسم مفهومی است که توسط مارتین اسلین منتقد تئاتر به منظور توصیف نمایش هایی در میانه ی قزن بیستم ابداع شده است. این نمایش ها همگی بر اساس روش و رسم مشخصی نگاشته شده بودند. اسلین به این نمایش ها به عنوان نشان دهنده فلسفه آلبر کامو نگاه می کند، که بر اساس آن زندگی فاقد معنایی درونی و ذاتی است. نمایشنامه هایی که بر اساس سنت ابزودیسم ( تئاتر ابزود ) نگاشته شده اند، عموما دارای کاراکترها و شخصیت های گوناگون، دیالوگ های بی منطق و پوچ، فعالیت ها و اعمال تکراری و بی معنا و طرح های غیرواقعی و یا غیر ممکن هستند.

آمار رو به افول تیراژ کتاب

عموما از متوسط میزان مطالعه کتاب و تیراژ یا شمارگان کتاب ها به عنوان معیاری برای سنجش وضعیت فرهنگی جامعه استفاده می شود. با این حال بر اساس آماری که اخیرا ایبنا منتشر کرده است، تیراژ یا شمارگان کتاب در ایران سال هاست سیر نزولی را طی می کند. بر این اساس در شرایطی که در سال 1359 میانگین شمارگان کتاب، 6086 بوده، این رقم در سال های 76، 84 و 92 به ترتیب 4707، 3633، 2075 بوده است. برای مشاهده جدول کامل شمارگان کتاب از سال 57 تا 92 به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.

انتقال اطلاعات در مغز چگونه صورت می گیرد؟

هر آن چه در بدن اتفاق می افتد، از تنفس و غذا خوردن تا تصمیم گیری، ادراک و احساسات همگی تحت کنترل مغر قرار دارند. با این حال شاید برای بسیاری این سوال پیش آمده باشد که مغز چگونه پیام هایش را انتقال می دهد؟ اگر به دنبال پاسخی چند کلمه ای هستید، شاید پاسخ شما چنین باشد: مکانیزمی الکتریکی شیمیایی! با این حال اگر می خواهید از نحوه انتقال اطلاعات در مغز به طرز دقیق تری آگاه شوید نیاز به آشنایی با نورون هاو پیام آورهای عصبی یا نوروترنسمیترها (neurotransmitters) دارید. نورون ها ساختارهای پایه ای مغز هستند. در واقع آن چه بخش اعظم عملکرد مغز را شکل می دهد، نورون ها هستند. به طور کلی نورون ها از سه بخش تشکیل می شوند:

نمایشنامه در انتظار گودو حلقه وار است

نمایشنامه در انتظار گودو به سبب پیچیدگی های فراوانش مورد تحلیل های فراوانی، چه از نظر مفهومی و چه از نظر ساختاری قرار گرفته است. با این حال طبیعت ابزورد این نمایشنامه و امتناع بکت از پاسخگویی به منتقدین سبب شده، بر شمار این تحلیل ها روز به روز افزوده شده و خوانندگان نیز همچنان در پی یافتن نکاتی تازه از این نمایشنامه باشند. مقاله ی پیش رو با ارائه ی مثال هایی از این نمایشنامه به موضوع دایره وار و گردشی بودن ساختار و مفاهیم نمایشنامه در انتظار گودو می پردازد.

معرفی کتاب در انتظار گودو

آخر بازی / در انتظار گودو / همراه با نقد تئاتر به مثابه متن

عنوان اصلی : waiting for godot , end game

نویسنده : ساموئل بکت

مترجم : بهروز حاجی محمدی

ناشر : انتشارات ققنوس

جنبش هیپیزم از زبان یک هیپی قدیمی

جیم گرینلی طی مقاله از آن چه طی دهه 60 گذشته و جنبش هیپیزم گفته است. شکل گیری، نسل بیت، اعتراضات، جنگ ویتنام و کنسرت ووداستاک. این مقاله گرچه کوتاه است و شاید نتواند تمامی جنبه های جنبش هیپیزم را پوشش دهد، با این حال شاید یک هیپی پیر بهتر از هر کسی بتواند روند جنبش هیپیزم را توضیح دهد. آن چه در ادامه می خوانید ترجمه مقاله جیم گرینلی است...